Maar door het uitgebreide aanbod aan nieuwe kant-en-klaar maaltijden, met gezond ogende claims, zijn we de gezonde basisvoedingsmiddelen van weleer uit het oog verloren.
Ondertussen wordt de wereldbevolking steeds zwaarder. Gelukkig ook positieve berichten, zoals uit onderzoek in Den Haag blijkt dat de stijgende trend bij kinderen lijkt gekeerd. Was voorheen 13% te zwaar, nu is dat licht gedaald naar 11% en obesitas is daar afgenomen van 3 naar 1,8%.
Aandacht voor het probleem is er volop. Het EU-Schoolfruit programma op de basisscholen, de Gezonde Schoolkantine voor middelbare scholen en de vele interventieprogramma’s voor de 8 tot 12 jarigen. Maar waarom pas zo laat aandacht voor het overgewicht? Signalen van overgewicht zijn er vaak al eerder. En moeten we ons ook niet op de ouders richten? Ouders hebben een belangrijke voorbeeldfunctie en kinderen hechten waarde aan wat ouders doen, zelfs nog op adolescenten leeftijd. Mijn ervaring is dat hoe jonger het kind, hoe meer de ouders nog openstaan voor het aanbrengen van veranderingen binnen het gezin.
Gezinsaanpak
Sinds het najaar 2013 ben ik actief binnen een multidisciplinaire programma voor kinderen met overgewicht, vanaf het moment dat ze kunnen lopen tot de leeftijd van 8 jaar. Terwijl we met de ouders in dialoog gaan over gezonde voeding, beweging en opvoeding zijn de kinderen met elkaar aan het bewegen. Na de bijeenkomsten gaan ouders met eigen verbeterpunten thuis aan de slag.
Eerste resultaten
Hoewel het programma nog maar kort loopt, deel ik graag wat eerste resultaten. Een jongetje van 3 jaar met een BMI in de bovenste range van overgewicht. Tijdens het intake gesprek had moeder geen idee wat ze met de voeding anders kon doen. Na vier maanden was zijn BMI door lauter lengtegroei gedaald naar bijna een gezond gewicht. Moeder had veel geleerd en kreeg kippenvel van het mooie resultaat bij haar zoontje. Hij zelf vond het leuk om te zien hoe groot hij was geworden. In dezelfde groep zat een obese jongen van bijna zeven jaar. Ook bij hem constateerde ik een daling van zijn BMI van bijna één punt in vier maanden. Ondanks dat hij heeft gemerkt dat papa en mama strenger zijn en hij nu samen met vader minder sauzen eet, is hij beretrots.
Het mooie van de bijeenkomsten vind ik dat we ons richten op de gezinsaanpak van het jonge kind door met de ouders in dialoog te gaan. Ouders leren wat gezonde voeding is en brengen zelf veranderingen aan in het eetpatroon van hun gezin. Niet wij, maar de ouders zelf komen tot nieuwe inzichten.
Helaas zijn ouders zich niet altijd bewust van het overgewicht bij hun kind. Excuses als ‘komt later vast wel goed’, ‘zit in de genen’ of ‘zij heeft zware botten’ hoor ik vaak. Ouders motiveren voor een tijdige interventie is de volgende uitdaging waar we voor staan.
Brenda Glas, Consultancy in kindervoeding
